“Onlar, sadece ALLAH için birbirlerini severler!”
Allah Rasûlü (sas) gül devrinin nur insanlarını şöyle tavsif ediyor: “Allah’ın kullarından birtakım insanlar vardır ki; enbiya değiller, şüheda da değiller ama, kıyamet gününde Allah’a yakınlıklarından ve O’nun katındaki makamlarından dolayı onlara şehitler ve hatta nebiler bile gıpta edeceklerdir.” Oradakilerden biri, dizleri üzerinde doğrularak dedi ki: “Bunlar kimlerdir ve ne gibi hayırlı ameller yapmışlardır ya Rasulallah? Bize bildir de; biz de onlara sevgi ve yakınlık gösterelim!” Allah Rasulü (sas) cevaben: “Onlar öyle bir topluluktur ki, aralarında ne akrabalık, ne ticaret ve ne de herhangi bir iş ilişkisi olmaksızın, sırf Allah için dost-kardeş olur ve sadece Allah için birbirini severler. Vallahi onların yüzleri nûrânîdir ve kendileri de nurdan birer minber üzerindedirler. İnsanların korktukları ve mahzun oldukları bir hengamede onlara ne bir korku ve ne de bir tasa vardır, buyurdular ve hemen akabinde de Yunus sûresi 62. ayet-i kerimeyi okudular: “Dikkat edin! Muhakkak ki Allah’ın dostlarına hiçbir korku yoktur ve onlar mahzun da olmayacaklardır!”
(Hâkim, Müstedrek, 4/70)