Bekle, biraz daha geçsin zaman... Lapa lapa kar yağsın üzerimize. Her birini bir Melek tutup indirsin gökyüzünden. Sen önüme düş benim sessizce. Buzdan bir ayaza çeksin hava. Soğuk, bıçak gibi doğrasın içimizi. Bir kardelenin güzelliğine vurulsun kalbimiz. Sen, kanımızı ısıtan umutlarımızdan bahset; ben günahlarımı temizleyeyim gözlerimden usulca.
Bekle, biraz daha geçsin zaman... Lapa lapa kar yağsın üzerimize. Soğuktan çatlasın ellerimiz. Belki o zaman hatırlar insan, içerisinde soba yanmayan evleri. Çocuklarını nefesiyle ısıtan anneler gelip ninni söylesin. Söyleyin erkenden büyüsün o çocuklar kâğıt mendillere tutunarak. Geç kalacaklar yoksa, yaşamak için bir hayatları olmayacak.
Bekle, biraz daha geçsin zaman... Lapa lapa kar yağsın üzerimize. Bir kefen sessizliğine bürünsün gece. Hiçbir günaha dokunmayan cümleler kuralım dilimiz döndüğünce ve zaman uzayıp gitsin bin yıllık mesafeye... Tren raylarının kenarına bırakalım bütün hatıralarımızı ve sokakta yaşayan çocukların eline geçsin önce. Belki çoğalır o zaman sesimiz; belki de donup kalırız kuytu bir yerde.
Neşe Kutlutaş/Gerçek Hayat
] 
Konu: ..Kar 
